Εστιάζουμε στην  έννοια του βιοτικού/αβιοτικού στρες που μας έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, διότι το στρες μπορεί να οδηγήσει σε αρνητικά αποτελέσματα για την καλλιέργεια της ελιάς, πολλές φορές σε τέτοια βαθμό που μια παραγωγική χρονιά να χαρακτηρίζεται ακόμα και από πλήρη ακαρπία.  Το βιοτικό ή περιβαλλοντικό στρες είναι η καταπόνηση που μπορεί να δεχτεί το ελαιόδεντρο από αντίξοες συνθήκες του περιβάλλοντος όπου αναπτύσσεται.

Τέτοιοι στρεσογόνοι παράγοντες μπορεί να είναι:

1. Ξηρασία ή υπερβολική υγρασία εδάφους,
2. ζέστη ή κρύο,
3. ισχυρή ακτινοβολία,
4. φυτοτοξικότητα από φυτοπροστατευτικά προϊόντα,
5. αλατότητα εδάφους κ.ά.
6. Ομοίως στρες μπορεί να δημιουργηθεί από επιβλαβείς για τα φυτά οργανισμούς όπως μύκητες, ιούς, βακτήρια, καθώς επίσης και από εντομολογικές προσβολές. 

Η βιωσιμότητα λοιπόν της ελαιοκαλλιέργειας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις καιρικές  και περιβαλλοντικές  συνθήκες, οι οποίες μπορεί να μεταβάλλονται από χρονιά σε χρονιά με απρόβλεπτες συνέπειες για την παραγωγή.

Η χρήση των βιοδιεγερτών στο κατάλληλο στάδιο δίνει αυξημένες  δυνατότητες και προοπτικές στη  σύγχρονη ελαιοκαλλιέργεια, ώστε αυτή με τη σειρά της να μπορεί να καταστεί βιώσιμη.